Ենթադրվում է, որ ստեղծագործական մտածողությունը տաղանդ է, որը ոչ մի կերպ հնարավոր չէ զարգացնել կամ ուսումնասիրել: Իսկ ստեղծագործությունը հմտություն է, որը ծնվում է միայն որոշ մարդկանց: 1968 թվականին Էդվարդ դե Բոնոյի կողմից մշակված կողային մտածողության սկզբունքները հերքում են այս պնդումները:
Կողային մտածողության համակարգի ստեղծողը ՝ Էդվարդ դե Բոնոն, ժամանակակից ամենահայտնի հոգեբաններից և գրողներից է: Նա ստեղծագործական մտածողության միջազգային ճանաչում ունեցող բրիտանացի փորձագետ է: Դե Բոնոն ծնվել է 1933 թվականի մայիսի 19-ին Մալթայում: Նա սովորել է համալսարանում իր հայրենիքում: Եվ նաև ՝ Օքսֆորդում, Քեմբրիջում և Հարվարդում, որտեղ նա ավելի ուշ դասավանդում էր: Իր կողմից մշակված կողային մտածողության համակարգը Դե Բոնոն առաջին անգամ նկարագրել է 1969 թվականին իր «Մտքի մեխանիզմներ» գրքում:
«Կողմնային մտածողություն» տերմինը ծագել է լատ. lateralis բառերը, ինչը նշանակում է կողային կամ օֆսեթ: Այն հասկացվում է որպես նոր ոչ ստանդարտ մտածելակերպ, որը տարբերվում է ավանդականից: Էդվարդ դե Բոնոն ստեղծեց ստեղծագործական (կողային) մտածողություն, բացի արդեն գոյություն ունեցող տրամաբանական (ուղղահայաց) և ֆանտազիայի (հորիզոնական): Նրա առաջարկած մեթոդները թույլ են տալիս գտնել ոչ ստանդարտ մոտեցումներ և խնդիրների լուծումներ, որոնք տրամաբանությամբ հնարավոր չէ կատարել:
Տրամաբանական մտածողությունը նպատակաուղղված է տեղեկատվության փուլային մշակմանը, ի տարբերություն ստեղծագործական մտածողության, որը թույլ է տալիս մտքի շարժում ցանկացած ուղղությամբ: Կողային մտածողությունը գրավում է ինտուիցիան և, դրա շնորհիվ, ստեղծում է նոր յուրօրինակ մոդելներ և ազատվում կարծրատիպերից: Ավելին, մտածելակերպի այս ձևը ոչ թե տրամաբանական է հակադրվում դե Բոնոյին, այլ լրացնում և բարելավում է այն:
Կրթության մեջ հիմնական շեշտը դրվում է ուղղահայաց, տրամաբանական մտածողության զարգացման վրա, քանի որ հենց դա է ամենահարմարը տեղեկատվության հետ աշխատելու համար: Ըստ դե Բոնոյի ՝ սեփական կամքի շուրջ ստեղծագործական մտածողություն օգտագործելը նույնքան հեշտ է, որքան տրամաբանական: Դրա համար կան հատուկ տեխնիկա, որոնք թույլ են տալիս զարգացնել կողային մտածողությունը:
Ստեղծագործական մտածողությունը ստեղծում է նոր գաղափար, բայց միայն տրամաբանության միջոցով է հնարավոր դառնում այն կյանքի կոչել: Հեղինակի կարծիքով, միայն մեկ մտածելակերպի տիրապետումը բավարար չէ ժամանակակից զարգացող աշխարհում մարդու բարձր արտադրողականության և հաջողության համար: