Երբ մարդը շրջապատված է մեծ թվով մարդկանցով, նա կարող է սկսել անհանգստություն, անհանգստություն և նույնիսկ խուճապ զգալ: Դա կարող է տեղի ունենալ մեծ խանութում, համերգին, փողոցում անցկացվող զանգվածային միջոցառմանը: Բոլոր դեպքերում անձի վրա ազդում են իրեն շրջապատող բոլոր մարդիկ: Մարդը ընկնում է ամբոխի ազդեցության տակ, ինչը միշտ չէ, որ հեշտ է հաղթահարել:
Մարդիկ, ովքեր կախվածության մեջ են մտնում ամբոխի հույզերից, սկսում են գործերը կատարել այնպես, ինչպես մնացած բոլորը: Նրանք մի տեսակ հիպնոսական տրանսի մեջ են և ունակ չեն ինքնուրույն մտածել և գործել: Ամբոխը մի տարր է, որը լիովին գրավում է մարդուն, կաթվածահար անում և թույլ չի տալիս նրան ինքնուրույն մտածել կամ ինչ-որ բան անել:
Եթե ամբոխին նայեք որպես առանձին կենդանի օրգանիզմ, կնկատեք, որ նրա պահվածքը շատ նման է հոգեկան հիվանդ մարդու վարքին:
Ամբոխի էֆեկտի մասին
Մարդու վրա ամբոխի ազդեցության բնորոշ նշաններից մեկը տրամաբանական մտածողության բացակայությունն է և ամբոխի ներսում ձևավորված հույզերի ազդեցության տակ գործողությունների կատարումը: Մարդիկ սկսում են անել բաներ, որոնք նախկինում երբեք չեն արել, մինչդեռ ընդհանրապես չեն մտածում այն մասին, թե ինչի կարող են հանգեցնել:
Բառեր, որոնք լսվում են ամբոխի մեջ, և որոնց սովորական կյանքում մարդը կարող է ուշադրություն չդարձնել, ձեռք բերել բոլորովին այլ իմաստ, հաճախ գործողության ուղեցույց են: Եթե անձը գտնվում է մեծ թվով մարդկանց մեջ, որոնք, օրինակ, հավաք են անցկացնում, որտեղ կրքերի ուժգնությունը հասնում է գագաթնակետին, ապա ընդհանուր ագրեսիան կամ խուճապը կարող են ակնթարթորեն փոխանցվել նրան, և, իրոք, յուրաքանչյուրին, ով շրջապատված է ամբոխով: Անմիջական գործողությունների կոչ անող ցանկացած կարգախոսներ իրականացնում են մարդիկ ՝ ամբոխի ընդհանուր տրամադրության ազդեցության տակ, և ոչ ոք նույնիսկ չի մտածում այդ գործողությունների հետևանքների մասին:
Եթե ամբոխի մեջ ինչ-որ մեկը գոռա, օրինակ, «կրակ» բառը, ապա արձագանքը կլինի անհապաղ: Համընդհանուր հուզական վարակի մի երեւույթ կա, երբ մարդիկ նույնիսկ չեն էլ փորձում վերլուծել իրավիճակը կամ տրամաբանորեն մտածել: Որքան մեծ է անհանգստությունը մարդկանց զանգվածում, այնքան արագ այն տարածվում է շրջապատի բոլորի վրա:
Մասնագետներն ասում են, որ խուճապը կամ հուզական աղտոտումը շատ նման են հիպնոզին և ուրիշներին ընդօրինակելու ցանկությանը, ինչը բնորոշ է մարդկային էությանը:
Եթե մարդը ամբոխի մեջ է, նա կորցնում է անձնական տարածքը կամ հեռավորությունը, որով իրեն ապահով է զգում: Ամիգդալան (ամիգդալան) պատասխանատու է մարմնում մեր անվտանգության համար: Եթե իրավիճակն անմիջական վտանգ է ներկայացնում, ապա հենց դա է, որ սկսում է մարդուն ազդանշել ծագած սպառնալիքի մասին և հույզեր հրահրել: Անհնար է վերահսկել այս ազդակները, քանի որ դրանք բնազդային են:
Ինչպես վարվել ամբոխի մեջ
- Մտածեք այն ամենի մասին, ինչը կօգնի ձեզ ճանաչվել որպես մարդ: Ձեր անունը, աշխատանքի վայրը, մասնագիտությունը կամ ինչ-որ բան, որը թույլ կտա ձեզ հասկանալ, որ դուք եք:
- Երբ ամբոխի մեջ ես, երբեք մի՛ գնա դրան: Հակառակ դեպքում կարող եք հրահրել ձեզ ուղղված ագրեսիա:
- Եթե ձեզ հարկավոր է դուրս գալ ամբոխից, քայլեք անկյունագծով ՝ առանց մարդկանց աչքերին նայելու, մի փոքր իջեցրեք գլուխը և միացրեք ձեր ծայրամասային տեսողությունը:
- Խուսափեք տան պատերին, ծառերին, գովազդային վահանակներին կամ ցանկացած մակերեսին սեղմելուց, որը կարող է սպառնալ ձեր կյանքին: Մի փորձեք սողալ նեղ բացվածքների մեջ:
- Հեռացրեք ազատ հագուստը, որով կարող եք բռնել, ինչպես նաև գլխաշորեր, շարֆեր կամ ձեր պարանոցի զարդեր, որոնք կարող են խեղդել: Թեքեք ձեռքերը և պաշտպանեք կրծքավանդակը:
- Եթե ձեր կողքին կա երեխա, վերցրեք նրան ձեր ձեռքերում, գլուխը սեղմեք ձեր կրծքին: Մի փորձեք երեխային ձեռքից վերցնել ամբոխից, միգուցե չկարողանաք նրան պահել, ինչը լրացուցիչ սպառնալիք կստեղծի նրա կյանքի համար:
