Քչերն են հանդիպել մարդկանց կյանքում երեսպաշտական վարքի: Itգացողությունները, հարկ է նշել, որ ամենալավը չեն կյանքի նման պատմություններից հետո: Բայց պարզվում է, որ երեսպաշտությունը բազմաբնույթ է և շատ ավելի տարածված, քան կարելի էր պատկերացնել:
Նախ հարկավոր է հասկանալ, թե ինչն է կանգնած այս կեղծավորության համար վանող, նողկալի բառի հիմքում: Ռուսաց լեզվի բառարանների մեծ մասը համաձայն է, որ անկեղծ վարվելակերպը, նպատակասլաց չարամիտ պատրվակը, կրկնությունը `իրենց բացասական դրդապատճառներն ու իրական զգացմունքները թաքցնելու համար` դրանք շահելու համար, կարող են համարվել երեսպաշտություն:
Կեղծավորություն թարգմանված հունարեն բառը բառացիորեն նշանակում է «թատերական դերասան», այսինքն ՝ մենք խոսում ենք այն մասին, որ մարդիկ դեր են խաղում, և իրենց բնական ու հանգիստ չեն պահում: Եվ երբ դա արվում է եսասիրական և չարամիտ դրդապատճառներով, մյուսները մեծապես տառապում են:
Կեղծավորությունն ուղղակիորեն կապված է ստի ու խաբեության հետ, քանի որ մարդը, փորձելով հասնել իր սեփականին, գնում է խորամանկության ՝ արդարացնելով իրեն ու իր գործողությունները: Նման մարդկանց մասին նրանք ասում են. «Նրա համար սուրբ բան չկա», «դիակների վրայով քայլելու պատրաստ», «նա ոչնչի առաջ չի կանգնի»:
Ավելին, կեղծավորների մեծամասնությունը լավ տիրապետում է հոգեբանությանը և հմտորեն շահարկում է այլ մարդկանց: Ուստի ինքներդ ձեզ մի մեղադրեք, եթե հանկարծ ընկնեք նրանց խայծի վրա: Ի վերջո, նրանք, հավանաբար, աղավաղեցին փաստերը, թաքցրեցին տեղեկատվությունը, ամեն ինչ բարենպաստ լույսի ներքո ներկայացրեցին (իրենց կամ ձեզ համար) և խոսեցին շինծու ձայնով:
Կեղծավորության մի քանի տեսակներ կարելի է նշել.
- քաղաքական;
- կրոնական;
- ամեն օր.
Առաջին խումբը ներառում է պատգամավորների և այլ պետական պաշտոնյաների անվերջ խոստումները `երկրում իրավիճակ փոխելու, տնտեսությունը բարելավելու, անվճար դեղամիջոցներ, կրթություն և այլն տրամադրելու վերաբերյալ: Հաճախ բաները բառերից ավելին չեն անցնում, և այդ բառերը արտասանվում են միայն մարդկանց շահելու և ընտրություններում նրանցից ավելի շատ ձայներ ստանալու նպատակով:
Կրոնական կեղծավորություն նշանակում է մարդկանց սովորեցնել Աստծո օրենքները, որոնք ուսուցիչները (քահանաներ, հովիվներ, ուսուցիչներ) կամովին խախտում են:
Իսկ առօրյային կարելի է վերագրել կեղծավորությանը, որին մարդիկ գնում են առօրյա կյանքում միմյանց հետ շփվելիս:
Կեղծավորությունը միշտ վնասակար է, ուստի հարկավոր է սովորել ճանաչել այն և հեռու մնալ այն դրսևորող մարդկանցից:
