Հեշտ չէ, երբ սիրելի մեկը հեռանում է: Այնուամենայնիվ, անձնական հարաբերությունները ձեր կյանքի միայն մի մասն են: Դիմացե՛ք, մի՛ պահեք վիրավորվածությունն ու զայրույթը: Ձեր կյանքի մութ ժամանակաշրջանից հետո արեւը նորից կփայլի:
Սա ցանկացած մարդու կյանքում շատ ցավոտ ու բարդ իրավիճակ է: Դժվար է, երբ հանկարծ քեզ հեռանա մի մարդ, որը քեզ համարյա թանկ էր: Աշխարհը դիտվում է գորշ գույներով և թվում է, որ այդպիսի երջանկություն այլևս գոյություն չի ունենա: Բայց դա այդպես չէ: Կյանքը շարունակվում է, և հետզհետե կյանքի այս ողբերգությունը սկսում է մոռացվել: Վեց ամիս անց սուր ցավը վերանում է, իսկ մեկ տարի անց այն դադարում է ընդհանրապես: Որպեսզի լքման վիճակը գոյատևեք և երկար դեպրեսիայի մեջ չընկնեք, հետևեք կանոններին.
- Թույլ մի տվեք, որ ձեր վիրավոր էգոն զոհի դեր ստանձնի: Պետք չէ վրդովմունք ու զայրույթ կուտակել ՝ ձեր գլխում վերախաղարկելով անցյալի ցավալի տեսարանները: Այս մտքերը ուտում են հոգին և մարմինը, փչացնում առողջությունը:
- Մի վրեժ լուծեք հանցագործից և փորձեք վատ չխոսել նրա մասին: Ներիր ու բաց թողիր: Կյանքում այնպես պատահեց, որ դու վատ բաժանվեցիր: Փորձեք մոռանալ դրա մասին: Դուք չպետք է արհամարհեք այն մարդուն, ով ձեզ լքել է ընդհանուր ընկերների ու հարազատների աչքում, դրանից ոչ մի լավ բան չի ստացվի: Մի վրեժխնդիր եղեք, չարը միշտ չարիք է ծնում:
- Միանգամից փոխարինող մի փնտրեք ձեզ հեռացած մարդու համար: «Նրանք սեպ են խորտակում սեպը» ասացվածքն այս դեպքում չի գործում: Անհրաժեշտ չէ խելահեղորեն փոխարինող փնտրել սիրելիի համար `հոգու ցավը մեղմելու համար: Առաջին վեց ամիսների ընթացքում բացասական զգացմունքները դեռ բավականաչափ սրված են նոր լիարժեք հարաբերություններ ստեղծելու համար:
Հիշեք, որ ամենամութ ժամանակը լուսաբացից առաջ է, ձեր ապրած ողբերգությունից հետո երջանկությունը տեղի կունենա մեկից ավելի անգամ ձեր կյանքում:
