Հետահայացության մեջ մարդիկ երբեմն ափսոսում են, որ սխալ են գործել, սխալ բառեր են ասել կամ լռել: Հաճախ այդ զգացողությունն այնքան ուժեղ է դառնում, որ այն սկսում է թունավորել մարդու կյանքը, նպաստում է ինքնավստահության աճին:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Հետադարձ հայացք գցեք: Փորձեք հիշել բոլոր այն գործողությունները, որոնց համար զղջում եք: Վերլուծեք դրանք. Ինչու եք դա արել, և ոչ այլ կերպ: Հնարավոր է, որ դուք ունեք լուրջ փաստարկներ ձեր գործողությունները արդարացնելու համար: Օրինակ, դուք ափսոսում եք, որ սխալ մասնագիտություն եք ընտրել, որը ցանկանում եք: Ամեն օր աշխատանքի գնալիս ձեզ տանջում եք այն մտքով, որ սխալ եք թույլ տվել և ստիպված եք զբաղվել չսիրված գործով: Հիշեք, թե ինչու որոշեցիք մեկ այլ ուսումնական հաստատություն ընդունվել. Արգելող մեծ մրցակցության պատճառով, որը դուք դեռ չէիք կարող հաղթահարել, կամ այն պատճառով, որ ցանկալի համալսարանում սովորելիս չէիք ունենա գումար աշխատելու և ձեր ընտանիքին օգնելու հնարավորություն: Որոշում կայացրեք և դադարեք ինքներդ ձեզ ծեծել, փոխարենը կենտրոնանալ ձեր ընթացիկ աշխատանքի օգուտների վրա:
Քայլ 2
Հնարավորության դեպքում փորձեք ուղղել ձեր գործողությունները: Այս գործողությունը, անկախ հետևանքներից, կօգնի մեղմել ափսոսանքի բեռը և ձեզ գործի դնել: Ներողություն խնդրեք ձեր վիրավորած մարդուց, խոստովանեք ձեր զգացմունքները ձեր սիրելիին և այլն: Այսպիսով, դուք կլրացնեք ձեր կյանքի որոշակի էջը և կդադարեք դրանով զբաղվել:
Քայլ 3
Regղջալը, բացի բացասական հույզեր առաջացնելուց, կարող է նաև դրական ազդեցություն ունենալ: Հիշեք ձեր գործողությունները և ամուր կապեք դրանք հիշողության հետ այս զգացողության հետ: Ապագայում, երբ դուք ուզում եք նույնը անել, այս գործողության մասին միտքը խորը ափսոսանքի զգացողություն կառաջացնի, որն անկասկած կվերադառնա կատարվածից հետո:
Քայլ 4
Հոգեբանները կարծում են, որ ափսոսանքն առավել բնորոշ է մաքսիմալիստներին `այն մարդկանց, ովքեր ձգտում են ամեն ինչի մեջ հասնել իդեալին: Այդ պատճառով նրանք հաճախ իրենց տանջում են այն բանի հետ, թե ինչ կլիներ, եթե այլ կերպ վարվեին: Նման մարդիկ պետք է համակերպվեն այն փաստի հետ, որ իրենք չեն կարող վերադարձնել իրենց արածը, բայց համոզվեք, որ այս փորձը կխնայի ապագայի համար: