Ես սիրում եմ, բայց նա չի նայում: Ես տառապում եմ, բայց նա թքած ունի: Ինչպե՞ս վարվել ինքներդ ձեզ հետ նման իրավիճակում: Հոգեբանները խորհուրդ են տալիս մի քանի միջոցներ, որոնք կարող են օգնել ճնշել այն զգացմունքները, որոնք խանգարում են կյանքին:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Առաջին ճանապարհը ամենաանսպասելին է: Հոգեբանները խորհուրդ են տալիս չսեղմել ձեզ տանջող զգացողությունը: Դուք պետք է գիտակցեք հույզը և դուրս շպրտեք այն: Թղթի վրա գրեք այն ամենը, ինչ ձեզ տանջում է: Կամ կիսեք ձեր խնդիրները ձեր կյանքում քիչ նշանակություն ունեցող մեկի, մեկի հետ, ում հետ չեք ամաչում կիսվել: Օրինակ ՝ պատահական ճանապարհորդ կամ համացանցում պատահական ծանոթ: Հաջորդը պետք է «բղավել» ձեր զգացմունքները: Դուրս եկեք ամայի տեղ ՝ առավոտյան ամայի լողափ կամ անտառ, և բարձրաձայն ընդունեք ինքներդ ձեր զգացմունքներն ու զգացմունքները դրանց վերաբերյալ:
Օրինակ ՝ մի քանի անգամ բարձրաձայն գոռացեք. «Այո, ես սիրում եմ նրան: Եվ դա շատ ցավ է պատճառում: Բայց ես ուժեղ մարդ եմ, կարող եմ գլուխ հանել այդ ամենից»:
Քայլ 2
Երկրորդ ճանապարհը `ձեր փորձից օգուտ քաղելն է: Այժմ դուք ձեզ ավելի ու ավելի սուր եք զգում, և դա նպաստում է ստեղծագործական գործունեությանը: Գրեք վեպեր, ստեղծագործեք օդեր, նվագեք երաժշտություն, փիլիսոփայեք: Սա ձեր մտքերը կբերի ընդհանուր հայտարարի: Եվ հետո ինքդ քեզ ասացիր. «Այս զգացողությունը զարդարել է իմ կյանքը: Բայց հիմա այն անցյալում է»:
Քայլ 3
Պատկերացրեք ձեր ցավալի զգացողությունը որպես ասեղ, որը ծակում է ձեր սիրտը: Ձեր ասեղը հանեք ձեր մտքում և նետեք այն ջրի մեջ: Դիտեք, թե ինչպես է նա սուզվում: Հիմա պատկերացրեք, որ ձեր սրտի վրա եղած ասեղի վերքը դանդաղորեն ապաքինվում է: Այս վարժությունն արեք օրը մի քանի անգամ մեկ շաբաթվա ընթացքում: Դուք ինքներդ չեք նկատի, թե ինչպես ցավոտ սենսացիաների հետք չի լինի, և ձեր սրտում հաճելի ցնցում կհաստատվի այն մարդու նկատմամբ, ով ժամանակին ձեզ տանջել է:
